Metody tworzenia elementarnych reprezentacji matematycznych u dzieci przedszkolnych

Początkowa wiedza matematyczna jest nabywana przez dziecko w młodym wieku. Poznanie matematyki daje pierwszyintuicyjneŚwiat to nie chaos, ale...raczej cienkiearchitektura, która ma kanon swojego stworzenia, i człowiekzdolnyDotknij tego kanonu. Matematyka dajemożliwość zobaczeniaporządek i pewność, symetria i proporcjonalnośćjakw naturze, jak również w prawdziwej sztuce. "Naturaformułowanieprawa w języku matematyki ". Te słowa należą do Galileo.

Wprowadzenie dzieci do najprostszych praw matematykiimpodstawowe pojęcia matematyczne, aby wyjaśnić,światowyuporządkowany, a zatem zrozumiały, a zatem przewidywalny dla człowieka - są to główne cele matematyki.
Co my, nauczyciele przedszkoli, powinniśmy kierować się, co wiedzieć, co pamiętać, co śledzić, tworząc podstawowe koncepcje matematyczne dla dzieci?
Po pierwsze, nad jakimkolwiek programem pracujemy, musimy wyraźnie przedstawić jego treść. Każdy programFAMPZawiera następujące sekcje: "Ilość i ilość", "Ilość". "Forma", "Orientacja czasu", "Orientacja przestrzeni". Program grupy juniorów jest ograniczony do przednumerycznego okresu studiów i obejmuje sekcje: "Ilość", "Forma", "Ilość".
Początkowe zasady budowania wszystkich części programu są systematyczne i spójne, co pozwala zapewnić pewien poziom zarówno ogólnego rozwoju dziecka, jego interesów poznawczych i zdolności twórczych, jak i rozwoju matematycznego, a z kolei wiąże się z asymilacją wielu idei, koncepcji, relacji, wzorców (liczba, liczba, porządek, równość - nierówności, całość - część, wielkość - miara itp.).
Ponadto, program jest zbudowany z uwzględnieniem cech wiekowych dzieci i ze stopniowym komplikowaniem zadań edukacyjnych, najczęściej pochodzących od siebie.
Szczególną uwagę należy zwrócić na końcową część - "Do końca roku dzieci powinny być w stanie", co pozwoli nam zrozumieć, jaką wiedzę dziecko powinno opanować do końca roku szkolnego, pomoże również w przygotowaniu i monitorowaniu dzieci z podstawowymi pojęciami matematycznymi. Znaczenie tego ostatniego polega na tym, że pomaga nam to dostrzec jasny obraz asymilacji pewnej wiedzy przez każde dziecko indywidualnie i śledzić dynamikę wzrostu.
To nie jest fakt, że dobrze studiując program i znając zadania postawione przed nami, będziemy mogli metodycznie prawidłowo przenieść podstawową wiedzę matematyczną do dzieci. Ta książka pomoże nam "Methodcal Recommendations for the Programme of education and training in przedszkol", która ukazuje cechy pracy z dziećmi w celu realizacji zadań edukacyjnych w niej i które powinny stać się naszym podręcznikiem.
Zalecenia metodologiczne są przygotowywane z uwzględnieniem materiałów badań naukowych prowadzonych w różnych okresach pod kierunkiem Wengera, Zaporoża, Leushiny, Metliny, Taruntayevy itp.
Współcześni kompilatorzy "zaleceń metodycznych", jak również wspomniani autorzy, opowiadają się za tym, że edukacja dzieci była wizualnie skuteczna, to znaczy, że dzieci uczą się wiedzy nie tylko na podstawie postrzegania działań nauczyciela i jego wyjaśnień, ale również poprzez niezależne działania z materiału dydaktycznego. Dlatego mają one na celu stworzenie korzystnych warunków dla pomyślnego rozwoju podstawowych pojęć matematycznych. Są takie warunki w naszym przedszkolu. W narożnikach matematycznych jest dość bogaty podstawowy zestaw różnych podręczników. Ten materiał, matematyczne tabele, gry dydaktyczne, które powodują zainteresowanie przedszkolaków matematyką, rozwój ich zdolności, myślenie. W naszej grupie jest wiele gier odpowiadających różnym poziomom wieku: "Znajdź parę", "Znajdź swój dom", "Rozwiń się w kształcie", "Znajdź te same figury", "Domino figury", "Kolor lotto", "Znajdź różnice", "Obrazy cięte", "Wspaniały worek", "Tangram", "Magiczne różdżki" i wiele innych. Istnieje matematyczna gra z zadaniami dla dzieci we wszystkich sekcjach programu. Zaleca się korzystanie z takich gier dydaktycznych i ćwiczeń w celu skonsolidowania badanego materiału, zarówno w wolnym czasie, jak i w klasach.
Zajęcia są główną formą pracy nad tworzeniem reprezentacji matematycznych. To właśnie w klasie rozwiązujemy większość problemów programu, tworzymy w pewnej kolejności prezentacji, rozwijamy niezbędne umiejętności i umiejętności.
W "Wytycznych Metodycznych" znajdziemy jasne instrukcje dotyczące czasu trwania klas w każdej grupie wiekowej. Możemy wykorzystać przybliżoną dystrybucję materiałów programowych na cały rok akademicki, co znacznie ułatwia proces planowania tematycznego. Istnieje również przypis: sekwencja znajomości niektórych tematów może być określona arbitralnie przez edukatora i różnić się według jego uznania.

{moduł Google _ kvadrat}

Następnie, co ważne, otrzymujemy informacje o strukturze okupacji. Rozumiemy, że zajmowana struktura jest określana przez objętość, zawartość, połączenie zadań programu, poziom asymilacji odpowiedniej wiedzy, cechy wiekowe dzieci. Badanie nowego materiału obejmuje tego rodzaju prace: pokazanie i wyjaśnienie, wykazanie próbki, określenie właściwości i zależności obiektów matematycznych. W pierwszej lekcji, nauka o nowym daje większość czasu, w następnej lekcji, nauka o nowym zajmuje połowę czasu, druga połowa jest poświęcona powtórzeniu przeszłości. W ciągu roku konieczne jest od czasu do czasu, aby powrócić do powtarzania już zbadanego materiału.
Jednym z głównych warunków sukcesu nauczania dzieci elementarnych pojęć matematycznych jest wiedza na temat metodologii i wiedzy na jej temat.
Matematyka jest nauką ścisłą, z pewnymi prawami i licznymi terminami. Dlatego też wymaga od nas, edukatorów, stosowania jasnych, tradycyjnie ustalonych metod i technik, niezależnie od tego, nad jakim programem pracujemy.
Metody pracy z dziećmi z każdej grupy wiekowej są szeroko przedstawione w "zaleceniach metodycznych". Istnieje wiele pomocy metodologicznych, ale najczęściej używamy techniki Metlin, która przekupia nas swoją konsekwencją, konsystencją, wyraźną specyfiką, różnorodnością technik i metod w rozwiązywaniu każdego problemu programu.
Cenna w metodzie Metlina i fakt, że ma spójny i konsekwentnie zbudowany system pytań adresowanych do dzieci. Pytania są zwięzłe, matematycznie jasne i konkretne.
Rozważcie metodę na przykładzie nauczania dzieci skład liczby jednostek. W grupie starszej przedstawiamy dzieciom skład jednostek pierwszego pięty. Skład liczby jednostek pokazany jest na określonym materiale. Ponadto na pierwszym etapie znajomości składu liczby jednostek, zgodnie z zaleceniami Metlina, wybieramy trójwymiarowe grupy obiektów, w których każdy obiekt różni się od innych (1 lalka do gniazdowania, 1 piramida...). Następnie używamy obiektów tego samego typu, ale różniących się od siebie albo w kolorze, albo w rozmiarze, albo w kształcie (zestawy kolorowych flag, zestaw gniazdowania lalek, choinki o różnych wysokościach, itp.). Później - obiekty połączone jedną koncepcją rodzajową (zestawy dań, meble, warzywa) Na końcowym etapie używamy płaskich obrazów obiektów lub obiektów.

Aby zrozumieć skład liczby jednostek, pomoże jasno sformułować konkretne pytania:

• Ile tam zabawek?
• Co możesz nam powiedzieć o zabawkach?
• Ile piramid? Piłka?
• Ile ich jest? (Ile różnych zabawek?)
• Jak poszło 5 zabawek?

Aby przekazać wiedzę i świadomość ilościowej wartości numeru, zadajemy dzieciom pytania: Ile różnych zabawek weźmiesz, jeśliя Jaki jest numer 4? Ile razy skoczysz, jeśli zadzwonię pod numer 1? I oferujemy wykonanie tych działań i ruchów.
Aby skonsolidować wiedzę o składzie liczby, używamy słowa i gier dydaktycznych. ("Nazwa 4 pozycji", "Kto szybciej wymieni 5 nakryć głowy?", "Umieść kwadrat patyków różnych kolorów...)
Konsolidacja badanego materiału jest ułatwiona przez naszych wąskich specjalistów, którzy zawierają treści metodologiczne w kontekście tradycyjnych działań: rysunek, zastosowanie, ruch do muzyki.
Do indywidualnej pracy wykorzystujemy sytuacje ubioru, chodzenia, przygotowania do lunchu, przygotowania do zajęć itp. - w skrócie, wszelkiego rodzaju sytuacje codziennego życia dziecka. Poszczególne podręczniki matematyczne również stały się dla nas wielką pomocą.
Zaczynamy pracę z dziećmi z grupy przygotowawczej, powtarzając materiały edukacyjne studiowane w grupie seniorów, a następnie przejść do znajomości składu numeru z jednostek drugiej pięty. Oprócz powyższych metod, używamy nowych, skomplikowanych; szkicujemy pewną liczbę różnych obiektów lub figur geometrycznych, rozdzielamy obiekty na grupy według jednej z cech, wyróżniając każdą grupę jako jednostkę rozliczeniową i określając całkowitą liczbę grup.
Szesnastoletnie dzieci mogą jednocześnie wymienić dwie liczby i dać zadanie stworzenia dwóch grup obiektów naraz: na górnym pasie, aby grupa 3 różnych kształtów geometrycznych, na dolnym pasie - 4. Jednocześnie należy zwrócić uwagę nie tylko na skład ilościowy, ale także na związek pomiędzy liczbami (ile jedna liczba jest większa lub mniejsza niż inna).
Stopniowo, dzieci zaczynają zdawać sobie sprawę, że każda liczba zawiera pewną liczbę jednostek i może odpowiedzieć na bardziej złożone pytania: "Ile przedmiotów weźmiesz, jeśli nazwę numer 7?" Dlaczego? Jak tam numer 7? Ile jednostek jest w numerze 7?
Taka skrupulatność, do pewnego stopnia nawet pedałowość, jak również apel do różnych, prawidłowych technik metodycznych, musimy używać podczas rozwiązywania jakiegokolwiek problemu programu.
Jednak dokładność i sztywność matematyki jako nauki nie powinna prowadzić do suchości nauczania dzieci. Dlatego z zadowoleniem przyjmuje się zabawną formę uczenia się, która przyczynia się do rozwoju zainteresowania dzieci matematyką, bardziej emocjonalnego postrzegania skąpych praw matematycznych i jakościowej asymilacji tych praw.