Żeby dziecko się nauczyło. Problem interesu poznawczego

Cele:

1. identyfikację cech relacji między dzieckiem a rodzicami;
2. Opracowanie podstawowych zasad kształcenia rodzinnego

Uczestnicy:Nauczyciel i rodzice 5 klasy uczniów.

Przygotowanie:1-2 tygodnie przed spotkaniem wśród studentów przeprowadzany jest kwestionariusz "Dziecko i jego rodzina", w którym studenci oceniają swoją pozycję w rodzinie.

Kwestionariusz dla dzieci:

1. Jestem wspierany prawie we wszystkim.
2. Mamy nieporozumienia, nawet kłótnie.
3. W domu jest ciężko.
4. Mam zbyt wysokie wymagania w nauce.
5. Mam wiele ograniczeń.
6. W domu, rozważam, co chciałbym mieć w ubraniach z innych potrzeb.
7. Dają mi kieszonkowe.
8. Mamy kolegów w domu, przyjaciół.
9. Chciałbym mieć większą niezależność.
10. Rodzice są zajęci sobą.

Opcje odpowiedzi:

1. prawie zawsze;
2. czasami;
3. Prawie nigdy.

Rejestracja, sprzęt, inwentaryzacja.
Na pokładzie znajduje się mini kwestionariusz "Komunikacja dzieci i rodziców w osobach".

1. Którą osobę najczęściej komunikujesz się ze swoim dzieckiem?
2. Jaka osoba rozmawia z tobą najczęściej?
3. Jak powinna wyglądać twarz dziecka?

{moduł Google _ kvadrat}

Na stołach są puszki z kwestionariuszami, puste prześcieradła, długopisy.

Postęp posiedzenia

I. Część informacyjna.
Drodzy rodzice, mówmy dziś o naszych dzieciach, o roli, jaką rodzina i szkoła odgrywają w ich wychowaniu, ponieważ rodzina i szkoła to dwie instytucje społeczne, od których zależy skuteczność procesu wychowywania dziecka.
Aby wychować pełnoprawną osobę, kulturalną, moralną, twórczą i dojrzałą społecznie, konieczne jest, aby nauczyciele i rodzice działali jako sojusznicy, dzieląc się z nimi życzliwością, doświadczeniem i wiedzą.
Związek między rodziną a szkołą jest ważny nie tylko w pierwszych latach pobytu dziecka w szkole, kiedy nie uzyskał jeszcze niezbędnej zdolności do kontrolowania swoich uczuć i zachowań. W twoim wieku pozostają one istotne, ponieważ często w szkole dziecko ma szansę wyrazić siebie, pokazać swoje talenty.
Szkoła stawia sobie wiele zadań: edukacyjnych, edukacyjnych i edukacyjnych. Szkoła może pomóc rodzicom z wielu problemów rodzicielskich, ale nigdy nie może konkurować z rodziną. To rodzina jest najpotężniejszym narzędziem kształtowania osobowości dziecka.
Życie i nauka dowiodły, że wszystkie problemy dzieci, a następnie dorosłych, są wyjaśnione przez błędy w edukacji rodzinnej, z których głównym jest brak miłości i niezdolność do wychwalania i wspierania swoich dzieci.
Najważniejszą rzeczą dla dziecka jest być kochanym.
Wybitny nauczyciel V.A. Suhamlinsky powiedział: Tam, gdzie nie ma mądrości w rodzicielstwie, miłość matki i ojca do dzieci oszpeca je ". Istnieje wiele odmian tej brzydkiej miłości, główne są:

1. Miłość czułości;
2. despotyczna miłość;
3. Miłość miłosierdzia.

Drodzy rodzice, zanim ujawnię znaczenie każdego z tych wyrażeń, chcę zwrócić uwagę na mini kwestionariusz oferowany na tablicy. Podczas spotkania udzielają odpowiedzi na wiek i cechy indywidualne, gdy troszczy się nie tylko o niego, ale także o wszystkich, kiedy jest szanowany i szanowany przez innych; i dysfunkcyjny, gdy jest pamperem rodziny, a następnie często despota, rodziny; lub kto nie dba o problemy rodzinne.

II. Praktyczna część.
Czasami wymawia się sprzeczności między dziećmi a rodzicami, czasami nadano im większe znaczenie. Teraz damy Ci możliwość spojrzenia na niektóre sytuacje, które pojawiają się w rodzinie, oczami Twoich dzieci, a następnie porównać swoje odpowiedzi z ich poglądów i analizy wyników porównań.
Przed wami są formularze z pytaniami z kwestionariusza "Dziecko i jego rodzina". Twoim zadaniem jest postawienie się w miejscu swojego dziecka i odpowiedzieć na pytania sposób, w jaki odpowiadał, to jest, spojrzeć na sytuację przez jego oczy.
(Rodzice odpowiadają na pytania zawarte w kwestionariuszu. Następnie otrzymują odpowiedzi swoich dzieci. Po spotkaniu nauczyciel zbiera odpowiedzi dzieci i rodziców do dalszej analizy. Jak często mamy do czynienia z tym samym problemem: wykładamy dzieciom, jak się zachowywać, udzielamy użytecznych porad, ostrzegamy przed błędami, a w końcu otrzymujemy przeciwne wyniki. Jaki jest powód? Może dlatego, że nasze działania nie zawsze pasują do tego, co robimy. Może dlatego, że dzieci uczą się żyć. Dowiedzmy się, czego dziecko może się nauczyć, gdy znajdzie się w pewnych sytuacjach. Rodzice są zachęcani do wypełniania wyroków.Jeśli:

1. Dziecko jest ciągle krytykowane, uczy się nienawidzić.
2. Dziecko mieszka w RAE / SDE, uczy się być agresywny.
3. Dziecko dorasta w wyrzutach, uczy się...
4. Dziecko rośnie w tolerancji, uczy się rozumieć innych.
5. Dziecko jest wychwalane, uczy się.
6. Dziecko dorasta uczciwie, uczy się być uczciwym.
7. Dziecko dorasta bezpieczne i uczy się wierzyć w ludzi.
8. Dziecko jest wspierane, uczy się (ceni siebie).
9. Dziecko jest wyśmiewane, uczy się.(do zamknięcia);
10. Dziecko żyje w zrozumieniu przyjaźni, uczy się.(znalezienie miłości na tym świecie)

Pod koniec pracy odbywa się zbiorowa dyskusja na temat odpowiedzi. Rodzice próbują bronić swojego punktu widzenia.

III. Ostatnia część.
Co możemy powiedzieć na zakończenie? Wszyscy mamy wybór. Ale to zależy od ciebie w większym stopniu jak twoje dziecko dorośnie, jak wejdzie w dorosłość. Szkoła i nauczyciele pomogą Ci znaleźć wyjście w trudnej sytuacji. Ważne jest, aby pamiętać, że największym wpływem na kształtowanie osobowości dziecka są prawdziwe działania i zachowanie rodziców, a nie ich słowa i moralność.
Chciałbym zakończyć wierszem, który ponownie to potwierdza: Zamiast słuchać kazania, wolę rzucić okiem. Lepiej mnie poprowadzić, niż wskazać drogę. Oczy są mądrzejsze niż słuch, rozumieją wszystko bez trudności. Słowa są czasami mylące, przykład nigdy nie jest. Najlepszym kaznodzieją jest ten, który wierzy w życie. Dobrze widzieć w akcji, to najlepsza szkoła. Jeśli mi wszystko pokażesz, nauczę się czegoś. Rozumiem ruchy dłoni lepiej niż szybkie słowa. Musi być możliwe, by wierzyć. Myśli i słowa. Ale wolę zobaczyć, co robisz. Mogę źle zrozumieć twoją właściwą radę.Ale zrozumiem jak żyjesz.Prawda czy nie.

IV. Decyzja komitetu rodzicielskiegoOpiera się ona na pomysłach i propozycjach wyrażanych przez rodziców.